The best Side of นิทานรัก
The best Side of นิทานรัก
Blog Article
นิทานประจำวัน นิทานวันจันทร์ พ่อหนุ่มรุงรัง
มะริ่งกิ่งก่อง สะระน๊องก่องแก่ง แห้วไปตาม ๆ กัน
นิทานชุด จากแรงบันดาลใจ เจ้าหญิงขี้อิจฉา
นิทานปรับพฤติกรรมเด็ก เหมียวเหมียวกับโฮ่งโฮ่ง
อยู่มาวันหนึ่ง ยูสังเกตเห็นว่า พี่ชายของเธอตื่นไปทำงานเร็วกว่าเดิมครึ่งชั่วโมงและกลับบ้านช้ากว่าเดิมถึงหนึ่งชั่วโมง หนำซ้ำ พี่ชายยังกินอาหารค่ำเพียงไม่กี่คำ แล้วก็ขอตัวไปเข้านอน ยูไม่แน่ใจว่าเกิดอะไรขึ้นกับพี่ชาย!
พระราชาผู้เป็นที่รัก พระราชาผู้เป็นที่รัก (ภาษาอังกฤษ)
หนึ่งสัปดาห์ผ่านไป ฮัคตื่นแต่เช้า แล้วบอกน้องสาวว่าคืนนี้ให้รอกินข้าวพร้อมกับเขาด้วย ยูดีใจที่พี่ชายจะกลับมากินอาหารค่ำด้วยกันเหมือนเดิมอีก เธอจึงรับคำและตั้งใจทำอาหารค่ำรอพี่ชายอย่างสุดฝีมือ
ในขณะที่ลูกกวาดกำลังตกอยู่ในภวังค์ ชายหนุ่มผู้เป็นเจ้าของปราสาทก็เดินตรงเข้ามาหาหญิงสาว แล้วเฉลยความจริงว่าเขาเป็นหนึ่งในเพื่อนเก่าที่เคยล้อมวงเล่านิทานกับเธอสมัยที่ทุกคนยังเป็นเด็กตัวเล็ก ๆ ชายหนุ่มสารภาพต่อไปว่า หลังจากที่ลูกกวาดจากทุกคนไปได้ไม่นาน เขาก็เริ่มตระหนักว่าเขามิอาจที่จะอยู่โดยปราศจากเด็กผู้หญิงที่ชื่อว่าลูกกวาดได้ เขานั่งร้องไห้อยู่ที่ชายหาดจนน้ำตาเหือดแห้ง และแล้ว…ท้องทะเลก็เห็นใจเขา เพราะมีเกลียวคลื่นลูกใหญ่พัดพาขวดแก้วใบหนึ่งมาเกยที่หาดทรายใกล้ ๆ กับที่ ๆ เขานั่งอยู่ ซึ่งหลังจากที่เขาเปิดขวดและคลี่กระดาษในขวดออกดู เขาก็รู้ว่าเขายังมีโอกาสที่จะได้พบกับเด็กผู้หญิงที่เขาหลงรักอีกครั้ง
สำหรับเจ้าหญิงองค์ที่สอง เจ้าชายไม่ปฏิเสธว่าพระองค์ทรงชื่นชมในอัจฉริยภาพของเจ้าหญิงผู้ชาญฉลาด แต่หากเจ้าชายสามารถเลือกได้ พระองค์ทรงต้องการที่จะเป็นเพื่อนกับเจ้าหญิงมากกว่าที่จะให้เจ้าหญิงเป็นภรรยาของพระองค์
นิทานจากดินแดนนิทาน ความปรารถนาของมังกรไฟ
นิทานพื้นบ้านญี่ปุ่น แอปเปิ้ลให้เพื่อน
วันหนึ่ง ลูกกวาดแล่นเรือข้ามมหาสมุทรมาเทียบท่าที่ชายหาดของดินแดนแห่งหนึ่งซึ่งเธอรู้สึกคุ้นเคยอย่างประหลาด เมื่อสาวน้อยขึ้นฝั่ง เธอมองเห็นปราสาทหลังเล็ก ๆ here พร้อมกับสวนดอกไม้แสนสวยที่ดูคล้ายกับภาพที่เธอเคยวาดเอาไว้ในอดีต ลูกกวาดก้าวตรงไปยังปราสาทที่อยู่เบื้องหน้าราวกับต้องมนตร์สะกด
จริง ๆ แล้ว ในตอนแรก…ฮัคตั้งใจที่จะซื้อตุ๊กตาจากโรงงานมาให้ยู แต่เนื่องจากตุ๊กตาในโรงงานมีราคาแพงและเขาก็ทำงานได้เงินไม่มากนัก ดังนั้น ช่วงสัปดาห์ที่ผ่านมา ฮัคจึงเที่ยวเก็บเศษผ้าขนปุย ๆ ที่เหลือจากการทำตุ๊กตาในโรงงาน แล้วใช้เวลาว่าง (ที่เขายอมตื่นเช้าขึ้นและกลับบ้านดึกขึ้น) เพื่อเย็บเศษผ้าเหล่านั้นให้กลายเป็นตุ๊กตาสำหรับน้องสาวที่เขารัก
แต่ถ้าใครอยากฟังเพลงก่อนไปอ่านนิทาน ขอแนะนำเพลงเพราะ ๆ เพลงนี้ครับ